Publiczna Szkoła Podstawowa

Trudno wyobrazić sobie zimę bez świąt Bożego Narodzenia. Stanowią one nie tylko niezwykłą pamiątkę dla całego chrześcijańskiego świata, ale i chwile bardzo upragnione z uwagi na związane z nimi tradycje. Oczekujemy ich z niecierpliwością i obchodzimy z radością. „Są to w długim kalendarzu rocznym jedyne dnie, w których wszyscy, kobiety i mężczyźni, jakby na podstawie wspólnej ugody, otwierają swe często zaryglowane serca i myślą o biedniejszych bliźnich” czytamy w „Opowieści wigilijnej”.

A jak ten niezwykły przedświątecznych okres wygląda w naszej szkole?
W bożonarodzeniowy klimat wprowadza już wystrój szkoły. Korytarze i sale lekcyjne przyozdobione są  pachnącymi i migocącymi kolorowo choinkami. Na gazetkach ściennych Mikołaje z pękatymi workami na plecach prześcigają się w roznoszeniu gwiazdkowych prezentów grzecznym dzieciom. Wspaniałą dekorację stanowią wystawki stroików i kartek świątecznych, które są efektem udziału uczniów w konkursach bożonarodzeniowych. Płynące ze szkolnego radiowęzła refleksyjne piosenki świąteczne pozwalają wyciszyć się rozgadanej szkolnej gawędzi. Wszyscy są jacyś milsi i uśmiechają się częściej do siebie. Po lekcjach też nikt nie pędzi do domu, lecz wraz z wychowawcami próbuje swoich sił w muzyczno- wokalnych przygotowaniach do przeglądu kolęd i pastorałek. Sala świetlicowa przypomina garderobę i małą scenę teatralną, a to z racji prób do jasełek, które wystawiane są przez najmłodszych uczniów szkoły podstawowej. Aby dopełnić tradycji, w ostatni dzień przed świętami cała społeczność szkolna, wraz z zaproszonymi gośćmi składa sobie życzenia i  dzieli się opłatkiem. „Magia świąt ogarnia nas..”

Na nadchodzący czas Świąt Bożego Narodzenia wszystkim Sympatykom naszej szkoły wraz z serdecznymi życzeniami przekazujemy świąteczne rady poety, Jana Kasprowicza:
„Przy wigilijnym stole,
Łamiąc opłatek święty,
Pomnijcie, że dzień ten radosny
W miłości jest poczęty;
Że jak mówi wam wszystkim
Dawne, odwieczne orędzie
Z pierwszą na niebie gwiazdą
Bóg w waszym domu zasiędzie.
Sercem go przyjąć gorącym,
Na ścieżaj otworzyć wrota
 -oto co czynić każe  Miłość - największa cnota”.

           tekst: R. Puzio