Publiczna Szkoła Podstawowa

Czy wyobrażacie sobie œświęta  Bożego Narodzenia bez choinki?
To iglaste drzewko jest najbardziej widocznym i wciąż istniejącym symbolem świąt. Dlaczego? Gwiazdkowa choinka ma solidne i długie korzenie tradycji. Tradycja przystrajania choinek była znana już w Alzacji. Tam dekorowano je jabłkami. Miały one nawiązywać do rajskiego drzewa. Naśladowcą tego obyczaju był Marcin Luter zwolennik spokojnego spędzania œświąt w domowym zaciszu. Za jego sprawą tradycja upiększania iglastych drzewek szybko stała się popularna w protestanckich Niemczech.

Na przełomie XVIII i XIX wieku zwyczaje choinkowe przybyły do Polski. Początkowo rozpowszechniły się w miastach, później dotarły również na wieś. Z końcem XIX wieku choinka zjawiła się w Anglii i Francji. Od tego czasu stała się najbardziej charakterystycznym symbolem Œświąt Bożego Narodzenia. 20  grudnia 2013 r. w naszej szkole  odbyło się rozstrzygnięcie szkolnego  konkursu „ Na Najpiękniejszą Choinkę. Celem konkursu  było podtrzymywanie tradycji œświątecznych oraz rozwijanie umiejętności twórczych dzieci. Do konkursu zgłoszono 45  prac. Technika wykonania była różna, bo fantazja naszych uczniów  nie zna granic. Każda z choinek  zachwycała inwencją twórczą, zastosowanymi œśrodkami wyrazu i żadna z nich nie była taka sama.
Jury konkursowe po zliczeniu  głosów oddanych przez wszystkich uczniów naszej szkoły, nauczycieli oraz rodziców  wyłoniło kolejno I, II i III miejsce oraz 3 wyróżnienia.  
 I miejsce -– Agnieszka Stępak z klasy III g,
II miejsce - –Mateusz  Tkaczyk z klasy V,
III miejsce –- Patrycja Szkutnik  z klasy VI .          

Wyróżnienia otrzymali Seweryn Krawiec z klasy I, Jakub Gorczyca z klasy VI oraz Klaudia Meder z klasy III.
Pozostali wykonawcy również zostali docenieni i wyróżnieni, ponieważ nie było choinki, która nie byłaby piękna i nie oddawałaby ducha Bożego Narodzenia.
Zwycięzcy i wyróżnieni otrzymali dyplomy  i  nagrody  rzeczowe ufundowane przez Radę Rodziców.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                 tekst: U. Urbańska