14 czerwca 2013 r. w piątek uczniowie naszej szkoły w liczbie 33 uczestniczyli w wyprawie z Bagiennym Bractwem do Leśnego Skarbca. Wycieczka miała na celu poznanie piękna Roztocza Zachodniego oraz Lasów Janowskich na pograniczu Lubelszczyzny i Podkarpacia oraz  poznanie interesujących mieszkańców fauny i flory  Ziemi Janowskiej. Nasza wyprawa zaczęła się w Łążku Garncarskim w zagrodzie garncarskiej, gdzie uczestnicy dowiedzieli się wszystkiego na temat procesu wytwarzania wyrobów glinianych, obejrzeli pokaz gospodarza a następnie każdy podjął samodzielne próby na kole garncarskim. Swoje arcydzieła można było zabrać ze sobą.

Następnie udaliśmy się do Janowa Lubelskiego, gdzie miała rozpocząć się najbardziej wyczekiwana wyprawa samochodami terenowymi do Szklarni - Ostoja Konika Biłgorajskiego. Wojskowymi ciężarówkami Volvo z napędem na trzy osie pokonaliśmy trudno dostępną trasę pełną górek i błota i mimo wcześniejszych próśb organizatorów aby zachować ciszę, emocje nie pozwalały na jej zachowanie. Po dotarciu do Szklarni opiekun tabunu opowiedział nam historię rasy Konika Biłgorajskiego i oprowadził po ich ostoi. Zanim wyruszyliśmy w drogę powrotną wszyscy mieli okazję przetestować swoją sprawność fizyczną w Sztukmistrzowskim Majstersztyku. Organizatorzy przygotowali zabawy mobilizujące do aktywności fizycznej, współpracy i poszukiwań strategii. Najbardziej emocjonującą częścią tych zabaw było toczenie w ogromnej oponie swoich współtowarzyszy.

W drodze powrotnej udaliśmy się do żeremi bobrowych, gdzie poznaliśmy historię bobrów na tym terenie i wzięliśmy udział w konkursie edukacyjnym na temat bobrów. Następnie udaliśmy się do Janowa Lubelskiego gdzie po ognisku i pieczeniu kiełbaski miał nastąpić ciąg dalszy dobrej zabawy. Po zwiedzeniu wystawy przyrodniczej w Ośrodku Edukacji Ekologicznej Nadleśnictwa w Janowie Lubelskim i podziału na 7 rywalizujących grup wsiedliśmy na pendzoki – 4-kołowe rowery, którymi może poruszać się max 7 osób. Każda z grup otrzymała arkusze z pytaniami, na które odpowiedzi należało szukać na tablicach informacyjnych pokonując  ścieżkę edukacyjną w terenie. Następnie z żalem i obietnicą że na pewno tu wrócimy wyruszyliśmy w drogę powrotną.