Do góry

foto1 foto2 foto3 foto4 foto5
50 lat działalności naszej szkoły

Publiczna Szkoła Podstawowa

w Rzeczycy Długiej

godlo.png

I oto nadszedł ten dzień, bardziej lub mniej przez każdego z nas wyczekiwany, pierwszy września - edukacyjny sygnał startu dla wszystkich szkolników. I chociaż w minioną środę faktycznie „Niebiosa łzy uroniły, gdy wakacje się skończyły …”, to jednak nastroje wśród rzeczyckiej społeczności szkolnej zgoła były odmienne aniżeli mogłaby ku temu skłaniać zawoalowana deszczem aura. Z werwą i dziarską miną – dyskretnie ukrytą pod ochronną maseczką – uczniowie w asyście opiekuńczych rodziców i nauczycieli tradycyjnie przemaszerowali z placu szkolnego do pobliskiego kościoła parafialnego pod wezwaniem św. Wojciecha, gdzie uczestniczyli w inaugurującym nowy rok szkolny nabożeństwie.

Na trasie uroczystego przemarszu znalazł się również rzeczycki pomnik Niepodległości, przy którym – dla upamiętnienia 82. rocznicy wybuchu II wojny światowej – w hołdzie ojczyźnianym bohaterom patriotyczne wieńce i znicze złożyli przedstawiciele społeczności szkolnej oraz Stowarzyszenia Mieszkańców Rzeczycy Długiej i Musikowa.  
W gościnnych murach Publicznej Szkoły Podstawowej w Rzeczycy Długiej wszystkich zebranych powitał pan dyrektor Jacek Bochniak, kierując pierwsze słowa dorocznego przemówienia do 125 uczniów, którzy w bieżącym roku szkolnym będą się zmagać w naszej szkole z edukacyjnymi wyzwaniami na różnych etapach kształcenia, przestrzegając nie tylko zasad kodeksu uczniowskiego, ale również epidemicznych rygorów sanitarnych. Kiedy już z ust pana dyrektora padła sakramentalna formułka: „Rok szkolny 2021/2022 uważam za otwarty!”, nadszedł czas na spotkania uczniów z opiekunami i wychowawcami klas. Naprawdę raduje się serce każdego nauczyciela, gdy widzi szczerą adorację, optymizm, zapał i energię swoich podopiecznych deklarujących chęć nauki oraz pragnienie przebywania we własnym gronie! Miejmy więc nadzieję, że żadna z pandemicznych fal w rozpoczętym roku szkolnym nie zagrozi ani młodzieńczej pasji rozwoju i zdobywania wiedzy, ani radości wspólnego bytowania w środowisku szkolnym.

                                    tekst: M. Lasota