Żywa lekcja historii
„Pewne wydarzenia mają miejsce, bo są możliwe.
Jeżeli są możliwe raz, mogą stać się wiele razy.
Jeżeli tak, to Holocaust nie jest precedensem - jest ostrzeżeniem dla przyszłości”.
Yehuda Bauer
14 czerwca 2007 roku została zorganizowana wycieczka do Krakowa i Oświęcimia, w której wzięli udział uczniowie klas I - III naszego gimnazjum. Gimnazjaliści wraz ze swymi opiekunami w składzie: pan dyrektor Jacek Bochniak, pani Agnieszka Miętus, pani Jolanta Lubera, pani Małgorzata Lasota uczestniczyli w żywej lekcji o tolerancji i tragicznej historii masowej zagłady.
Uczestnicy wycieczki do miejsc pamięci narodowej mogli zobaczyć na własne oczy żydowską dzielnicę Krakowa, Kazimierz, z jej najstarszą Synagogą Rabina Remu oraz cmentarz żydowski Kirkut – symbole odmienności kulturowowej i narodowej polskich Żydów, jak również Muzeum Auschwitz – Birkenau, symbol terroru, ludobójstwa i Holokaustu.
Wycieczka do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu zbiegła się z obchodami 67 rocznicy przywiezienia do niego pierwszego transportu polskich więźniów, dlatego mury muzeum zaroiły się od ludzi z różnych stron świata, których złączyło jedno: oddanie czci pamięci osób pomordowanych przez nazistów w tym miejscu niewyobrażalnej kaźni. Wraz więc z młodszymi i starszymi obywatelami świata przemierzaliśmy trasę, która dla milionów ludzi była ostatnią drogą w życiu, dając w ten sposób świadectwo pamięci i manifestując swoje przywiązanie do takich wartości, jak: godność i równość wszystkich ludzi oraz prawo każdego człowieka do życia w pokoju.
Obóz w Auschwitz to „największy cmentarz świata”, więc z pewnością można stwierdzić, że odbyliśmy pielgrzymkę do miejsca świętego, a to, co zobaczyliśmy – miejsca, w których w cieniu śmierci toczyło się życie, rzeczy używane przez tych, którym nie dane było przeżyć obozu – nie pozostawi nas już nigdy obojętnymi na ludzki ból, strach i osamotnienie. To dobrze, bo żaden człowiek nie powinien nigdy doświadczyć tego, czego doświadczyli więźniowie w Auschwitz.
Namacalne doświadczanie historii nauczyło nas szacunku dla odrębności każdego człowieka i poszanowania przynależnych mu praw płynących z godności ludzkiej oraz tego, że każde życie ma ogromną wartość i jest tak samo ważne. Dobitnie uświadomiliśmy sobie także konieczność współpracy między narodami dla zachowania pokoju i bezpieczeństwa dla naszego i następnych pokoleń tak, aby bolesne doświadczenia II wojny światowej nie powtórzyły się nigdy więcej.